তোৰ অনুপস্থিতিত অকলশৰীয়া হ'লো
তোৰ অনুপস্থিতিত অকলশৰীয়া হ'লো
ভুল নুবুজিবি
মন ভৰালো
হৃদয়ৰ কথা পাতিলো
নিজকে তিয়াই দিলো
বুৰঞ্জী লিখিলো
ভূগোল সংকুচিত কৰিলো ।
বদনামী হ'লো
জীয়াই থাকিলো
অভিজ্ঞতাৰ সংজ্ঞা দিলো
নিজকে বিচাৰি চালো ।
কিছু পালো
কিছু নাপালো,
অভিধান চলাথ কৰিলো
ভাল-বেয়াৰ সংজ্ঞা বিচাৰিলো,
নিজক বিলীন কৰিলো
নিজক জীয়ালো
নিজক মাৰিলো,
নদী হ'লো
পাহাৰ হ'লো
আহাৰ খালো
ব্ৰত কৰিলো ।
দিনবোৰ গ'ল
কিছু বুৰঞ্জী হ'ল,
কিছু হাবিয়াস
সপোন হৈ মাৰ গ'ল,
কিছু আদিম হেঁপাহ
তোৰ অনুপস্থিতিত বহু কিবা কিবি হ'ল।
জীৱনটো পাৰ হ'ল
এনেকৈয়ে !
তোক
আগত লৈয়ে।
ভুল বুজ যদি
নহ'বি এখন নদী
নহ'বি সাগৰ
দিবলৈ খবৰ
প্ৰেমৰ নদী
নিৰবধি,
তোৰ অনুপস্থিতি
বৰ বেয়া অতিথি ।
লৈ যায়
থৈ যায়
দি যায়
বুৰঞ্জী ।।
Comments
Post a Comment